De NAVO vierde in Straatsburg/Kehl haar 60ste verjaardag. Als we het straatspektakel buiten beschouwing laten, viel er weinig revolutionairs te beleven op een top die een slordige 100 miljoen dollar heeft gekost.
Als de afgelopen NAVO-top in Straatsburg/Kehl al enige historische betekenis zou kunnen hebben, dan is dat te danken aan de Franse terugkeer in de militaire structuren van het bondgenootschap. Daar kunnen we misschien ook nog het optreden met groot showgehalte van de Amerikaanse president Obama bijtellen, waarbij hij alvast Bush’ retoriek van de permanente oorlog heeft laten vallen. Voor het overige had deze groots aangekondigde top weinig revolutionairs te bieden. NAVO-secretaris-generaal Jaap de Hoop Scheffer durfde maanden voor de top nochtans nog dromen van een heus nieuw NAVO-Charter. Maar dat leek veel te hoog gegrepen: het werd een vage verklaring om te werken aan een nieuw strategisch concept. Het Turkse veto tegen de aanstelling van de huidige Deense premier Rasmussen als opvolger voor de Hoop Scheffer, heeft er alsnog voor gezorgd dat de media toch nog wat spektakel konden serveren. Dat was mede dankzij de Duitse Kanselier Merkel en de Franse president Sarkozy die absoluut wilden dat hun poulain [letterlijk: veulentje - Stop de NAVO] op deze top groen licht zou krijgen, ook al was daar in de weken erna nog wel wat tijd voor. Met de steun van Obama lukte dat, ook al is niet duidelijk wat Turkije daarvoor allemaal in ruil is beloofd. In de pers lezen we dat er wel eens maatregelen kunnen volgen tegen het Koerdische TV-station Roj-TV dat vanuit Denemarken uitzendt. Het echte spektakel viel te rapen in de omgeving van het hermetisch afgesloten Straatsburg, waar de massaal opgetrommelde politie alles leek in het werk te stellen om de anti-NAVO-manifestaties in geweld te doen ontsporen.
Lees verder het artikel van Ludo den Brabander in het Belgische blad:
Vrede
donderdag 4 juni 2009
vrijdag 3 april 2009
PAASMARS TEGEN DE NAVO - LOOPT ALLEN MEE
Op 13 april in wordt in Den Haag een Paasmars gehouden. De mars wordt georganiseerd door het Haags Vredesplatform, Stop de NAVO en de Wereldmars voor Vrede en Geweldloosheid. De mars vindt plaats een week na de NAVO-top en heeft dan ook de NAVO als thema.
Na de val van de Sovjetunie heeft de NAVO zich ontwikkeld van een “verdedigingsorganisatie” naar een openlijk offensieve organisatie. Het doel is de globale markteconomie met militaire middelen in stand te houden, met als gevolg bezetting van derde wereldlanden, bedreiging van de wereldvrede en kans op een nieuwe wapenwedloop. Ook houdt ze dreiging met kernbewapening in stand.
De NAVO ziet zich graag als strijder voor democratie en mensenrechten, maar militaire middelen zijn volstrekt ongeschikt om dat te bereiken. Integendeel bombarderen, bezetten en
oorlogvoeren gaan juist onvermijdelijk gepaard met mensenrechtenschendingen en wekken bovendien de haat van de getroffen bevolking. Aleen al de dreiging die van de NAVO uitgaat leidt tot een nieuwe wapenwedloop en vormt zo een bedreiging van wereldvrede
Daar moet een einde aan komen. Daarom laten wij onze stem horen.
De manifestatie begint op het Carnegieplein voor het Vredespaleis. Om twaalf uur wordt er een podium opgezet door Theaterstraat waarna er toespraken zullen zijn met muziek.
Een van de sprekers zal de Haagse stadsdichter Harry Zevenbergen zijn. Muziek zal er in ieder geval worden verzorgd door de Venezolaanse troubadours: Yolanda Delgado en Darvin Romero. Er zijn verschillende andere sprekers en muzikanten uitgenodigd, waaronder het strijdkoor Jan en Alleman.
De mars start om één uur. De tocht loopt van het Vredespaleis naar het NAVO-agentschap NC3A The Hague voor de Waalsdorper Vlakte aan de “oostkant” van de stad. De mars is ongeveer 5 kilometer lang en duurt naar schatting tot half drie. Daarna is er opnieuw gelegenheid tot toespraken en muziek.
Laat massaal weten dat wij een andere wereld willen, waarin geen ruimte is voor verheerlijking van het militarisme en voor georganiseerd wapengeweld. SLUIT JE AAN EN KOM NAAR HET VREDESPALEIS!!!
HAAGS VREDESPLATFORM
STOP DE NAVO
WERELDMARS VOOR DE VREDE
Website: http://vredessite.nl/paasmars/2009/
Voor mensen en groepen met spandoeken, let op. Gebruik geen houten stokken. De politie Haaglanden gebruikt een verbod op houten stokken om het dragen van spandoeken te verbieden. Gebruik holle elektriciteitsbuizen.
Na de val van de Sovjetunie heeft de NAVO zich ontwikkeld van een “verdedigingsorganisatie” naar een openlijk offensieve organisatie. Het doel is de globale markteconomie met militaire middelen in stand te houden, met als gevolg bezetting van derde wereldlanden, bedreiging van de wereldvrede en kans op een nieuwe wapenwedloop. Ook houdt ze dreiging met kernbewapening in stand.
De NAVO ziet zich graag als strijder voor democratie en mensenrechten, maar militaire middelen zijn volstrekt ongeschikt om dat te bereiken. Integendeel bombarderen, bezetten en
oorlogvoeren gaan juist onvermijdelijk gepaard met mensenrechtenschendingen en wekken bovendien de haat van de getroffen bevolking. Aleen al de dreiging die van de NAVO uitgaat leidt tot een nieuwe wapenwedloop en vormt zo een bedreiging van wereldvrede
Daar moet een einde aan komen. Daarom laten wij onze stem horen.
De manifestatie begint op het Carnegieplein voor het Vredespaleis. Om twaalf uur wordt er een podium opgezet door Theaterstraat waarna er toespraken zullen zijn met muziek.
Een van de sprekers zal de Haagse stadsdichter Harry Zevenbergen zijn. Muziek zal er in ieder geval worden verzorgd door de Venezolaanse troubadours: Yolanda Delgado en Darvin Romero. Er zijn verschillende andere sprekers en muzikanten uitgenodigd, waaronder het strijdkoor Jan en Alleman.
De mars start om één uur. De tocht loopt van het Vredespaleis naar het NAVO-agentschap NC3A The Hague voor de Waalsdorper Vlakte aan de “oostkant” van de stad. De mars is ongeveer 5 kilometer lang en duurt naar schatting tot half drie. Daarna is er opnieuw gelegenheid tot toespraken en muziek.
Laat massaal weten dat wij een andere wereld willen, waarin geen ruimte is voor verheerlijking van het militarisme en voor georganiseerd wapengeweld. SLUIT JE AAN EN KOM NAAR HET VREDESPALEIS!!!
HAAGS VREDESPLATFORM
STOP DE NAVO
WERELDMARS VOOR DE VREDE
Website: http://vredessite.nl/paasmars/2009/
Voor mensen en groepen met spandoeken, let op. Gebruik geen houten stokken. De politie Haaglanden gebruikt een verbod op houten stokken om het dragen van spandoeken te verbieden. Gebruik holle elektriciteitsbuizen.
dinsdag 31 maart 2009
Actievoerders dwingen anti-oorlogsdemonstratie af
Den Haag, 31 maart 2009 -
Ondanks het demonstratieverbod dat tijdens de
Afghanistan-top van kracht was, zijn zestig vredesactivisten
vandaag in Den Haag de straat opgegaan om hun
anti-oorlogsgeluid te laten horen: 'Vrijheid voor
Afghanistan, haal de troepen terug!'
Als het aan de gemeente had gelegen had deze demonstratie
nooit plaats gevonden. Een betoging werd verboden, omdat er
'te weinig politie' beschikbaar zou zijn om deze te
begeleiden. De gemeente kon dus wel 75 internationale
delegaties faciliteren, maar niet een
anti-oorlogsdemonstratie. Zo werd er geprobeerd om kritische
tegengeluiden te smoren, nota bene bij een top die over
'vrijheid en democratie' gaat. Door toch de straat op te zijn
gegaan en tot twee keer toe politie-linies te hebben
teruggedrongen, hebben demonstranten hun grondrecht om te
demonstreren met succes opgeëist.
Woordvoerder Maina van der Zwan: 'Dat we vandaag pas na veel
duw- en trekwerk hebben kunnen demonstreren, is wel
symbolisch. De NAVO en haar militaire bondgenoten zijn een
obstakel voor vrijheid en democratie, klaarblijkelijk niet
alleen in Afghanistan, maar ook in Nederland.'
Dat tegengeluid bleek hard nodig. De Amerikaanse minister
van Buitenlandse Zaken Clinton sprak over 'het beëindigen van
de War on Terror'. Onder druk van de desastreuse erfenis van
Bush wordt op Orwelliaanse wijze het etiketje veranderd, maar
niet de praktijk. Zo kondigden de VS deze week aan in totaal
21.000 extra troepen naar Afghanistan te sturen en de
bombardementscampagnes te intensiveren. Er wordt in
werkelijkheid dus niet gekozen voor een beëindiging, maar
voor een escalatie van de oorlog.
De roep om het terugtrekken van de troepen zal deze week ook
bij de NAVO-top in Straatsburg worden gehoord, waar
tienduizenden demonstranten uit de hele wereld bijeen zullen
komen voor massale blokkades en demonstraties. Coalitie Stop
de NAVO vertrekt met twee bussen om deel te nemen aan dit
protest.
Foto's van de demonstratie in Den Haag zijn vanaf 17:00 te
vinden zijn op: http://vredessite.nl/nieuws en
http://sociamedia.nl/fotowerk
De Stop de NAVO Coalitie bestaat uit: De Groenen, DIDF,
Enschede voor Vrede, FEDKOM, Haags Vredes Platform, HTIB,
Internationale Socialisten, Kerk en Vrede, NCPN, Nederlands
Palestina Komitee, Pais, PSP92, SAP, Stichting VIA,
Transnational Institute, Universitaire Activisten, VD AMOK,
Vrouwen voor Vrede, Vrouwen in het Zwart Nederland en WILPF
Nederland.
Ondanks het demonstratieverbod dat tijdens de
Afghanistan-top van kracht was, zijn zestig vredesactivisten
vandaag in Den Haag de straat opgegaan om hun
anti-oorlogsgeluid te laten horen: 'Vrijheid voor
Afghanistan, haal de troepen terug!'
Als het aan de gemeente had gelegen had deze demonstratie
nooit plaats gevonden. Een betoging werd verboden, omdat er
'te weinig politie' beschikbaar zou zijn om deze te
begeleiden. De gemeente kon dus wel 75 internationale
delegaties faciliteren, maar niet een
anti-oorlogsdemonstratie. Zo werd er geprobeerd om kritische
tegengeluiden te smoren, nota bene bij een top die over
'vrijheid en democratie' gaat. Door toch de straat op te zijn
gegaan en tot twee keer toe politie-linies te hebben
teruggedrongen, hebben demonstranten hun grondrecht om te
demonstreren met succes opgeëist.
Woordvoerder Maina van der Zwan: 'Dat we vandaag pas na veel
duw- en trekwerk hebben kunnen demonstreren, is wel
symbolisch. De NAVO en haar militaire bondgenoten zijn een
obstakel voor vrijheid en democratie, klaarblijkelijk niet
alleen in Afghanistan, maar ook in Nederland.'
Dat tegengeluid bleek hard nodig. De Amerikaanse minister
van Buitenlandse Zaken Clinton sprak over 'het beëindigen van
de War on Terror'. Onder druk van de desastreuse erfenis van
Bush wordt op Orwelliaanse wijze het etiketje veranderd, maar
niet de praktijk. Zo kondigden de VS deze week aan in totaal
21.000 extra troepen naar Afghanistan te sturen en de
bombardementscampagnes te intensiveren. Er wordt in
werkelijkheid dus niet gekozen voor een beëindiging, maar
voor een escalatie van de oorlog.
De roep om het terugtrekken van de troepen zal deze week ook
bij de NAVO-top in Straatsburg worden gehoord, waar
tienduizenden demonstranten uit de hele wereld bijeen zullen
komen voor massale blokkades en demonstraties. Coalitie Stop
de NAVO vertrekt met twee bussen om deel te nemen aan dit
protest.
Foto's van de demonstratie in Den Haag zijn vanaf 17:00 te
vinden zijn op: http://vredessite.nl/nieuws en
http://sociamedia.nl/fotowerk
De Stop de NAVO Coalitie bestaat uit: De Groenen, DIDF,
Enschede voor Vrede, FEDKOM, Haags Vredes Platform, HTIB,
Internationale Socialisten, Kerk en Vrede, NCPN, Nederlands
Palestina Komitee, Pais, PSP92, SAP, Stichting VIA,
Transnational Institute, Universitaire Activisten, VD AMOK,
Vrouwen voor Vrede, Vrouwen in het Zwart Nederland en WILPF
Nederland.
vrijdag 27 maart 2009
Autoriteiten Den Haag maken anti-oorlogsgeluid bij top onmogelijk
Vredesdemonstranten van de Stop de NAVO Coalitie hebben vergeefs geprobeerd om toestemming te krijgen voor een picketactie in de buurt van de Afghanistan-top van aanstaande dinsdag 31 maart. Op de aanvraag is een aanwijzing gekomen die de ‘gelegenheid tot demonsteren’ zodanig inperkt dat niemand naar behoren zijn stem kan laten horen. Het is ongehoord dat dit nota bene gebeurt bij een top die gaat over 'vrijheid en democratie brengen in Afghanistan'. De demonstranten eisen hun demonstratierecht op en zullen daarom - met of zonder toestemming - aanstaande dinsdag hun anti-oorlogsgeluid in Den Haag laten horen.
Den Haag gaat er prat op een stad van ‘recht en vrijheid’ te zijn. Burgemeester van Aartsen zegt tijdens de top het demonstratierecht te willen respecteren, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht. Het Stadhoudersplantsoen is de enige plek die enigszins in de buurt van het congrescentrum is waar er geprotesteerd mag worden, in omheinde vakken van maximaal 50 demonstranten per vak. Er mag dus bij de top geprotesteerd worden, mits het niet meer dan vijftig demonstranten betreft en deze zich in een vak op een armzalige locatie willen laten opsluiten. Dit is duidelijk ontmoedigingsbeleid, temeer daar de demonstrerende groepen niet wordt toegelaten onderling afspraken te maken over een mogelijk ordelijk verloop. De SP, die wel toestemming kreeg, vond actie voeren onder deze voorwaarden zo onvruchtbaar dat ze haar protest heeft afgeblazen.
De inschatting van de Stop de NAVO Coalitie was dat er maximaal honderd demonstranten aan haar picketactie zouden deelnemen. Daar was in de buurt van de top volgens de gemeente 'geen ruimte voor', en vervolgens werden ze naar de vlakte van het Malieveld verbannen. Woordvoerder Maina van der Zwan: ‘We protesteren niet tegen een poffertjeskraam of tegen grote lege grasvelden, maar tegen de oorlogspolitiek van de NAVO en haar bondgenoten. Die zitten in het congrescentrum en daar willen we ook kunnen protesteren. Het Malieveld is daar zo ver van verwijderd dat we net zo goed in Amsterdam of Almelo kunnen gaan staan.’
Het komt er dus op neer dat de gemeente wel in staat is om zo’n 60 deelnemende delegaties van een topconferentie te faciliteren, maar honderd anti-oorlogsdemonstranten geen redelijke plek voor hun protest kan bieden. Hetzelfde is ook al het geval voor de andere stad waar de NAVO volgende week bijeenkomt. In Straatsburg is tijdens de zestigjarige verjaardag van de NAVO een staat van beleg afgekondigd. Er geldt een demonstratieverbod voor de hele stad.
Dit zijn politieke besluiten met als doel kritische geluiden buiten gezichts- of gehoorafstand van de wereldleiders te houden. De NAVO zegt oorlog te voeren voor vrijheid en democratie, maar zelfs in hun thuislanden worden grondrechten met voeten getreden. Van der Zwan: ‘Voor ons is dit is een principiële kwestie. Een meerderheid van de Nederlanders is tegen de missie in Afghanistan. Dat geluid moet ook hoorbaar zijn bij de top. Wij zullen dan ook - met of zonder toestemming - ons demonstratierecht uitoefenen.’
De demonstranten verzamelen om 11:30 op Den Haag CS en zullen daarna in een demonstratieve optocht naar het Vredespaleis lopen, om daar een symbolisch protest tegen de bezetting van Afghanistan te houden. Hier is melding van gemaakt bij de gemeente.
Den Haag gaat er prat op een stad van ‘recht en vrijheid’ te zijn. Burgemeester van Aartsen zegt tijdens de top het demonstratierecht te willen respecteren, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht. Het Stadhoudersplantsoen is de enige plek die enigszins in de buurt van het congrescentrum is waar er geprotesteerd mag worden, in omheinde vakken van maximaal 50 demonstranten per vak. Er mag dus bij de top geprotesteerd worden, mits het niet meer dan vijftig demonstranten betreft en deze zich in een vak op een armzalige locatie willen laten opsluiten. Dit is duidelijk ontmoedigingsbeleid, temeer daar de demonstrerende groepen niet wordt toegelaten onderling afspraken te maken over een mogelijk ordelijk verloop. De SP, die wel toestemming kreeg, vond actie voeren onder deze voorwaarden zo onvruchtbaar dat ze haar protest heeft afgeblazen.
De inschatting van de Stop de NAVO Coalitie was dat er maximaal honderd demonstranten aan haar picketactie zouden deelnemen. Daar was in de buurt van de top volgens de gemeente 'geen ruimte voor', en vervolgens werden ze naar de vlakte van het Malieveld verbannen. Woordvoerder Maina van der Zwan: ‘We protesteren niet tegen een poffertjeskraam of tegen grote lege grasvelden, maar tegen de oorlogspolitiek van de NAVO en haar bondgenoten. Die zitten in het congrescentrum en daar willen we ook kunnen protesteren. Het Malieveld is daar zo ver van verwijderd dat we net zo goed in Amsterdam of Almelo kunnen gaan staan.’
Het komt er dus op neer dat de gemeente wel in staat is om zo’n 60 deelnemende delegaties van een topconferentie te faciliteren, maar honderd anti-oorlogsdemonstranten geen redelijke plek voor hun protest kan bieden. Hetzelfde is ook al het geval voor de andere stad waar de NAVO volgende week bijeenkomt. In Straatsburg is tijdens de zestigjarige verjaardag van de NAVO een staat van beleg afgekondigd. Er geldt een demonstratieverbod voor de hele stad.
Dit zijn politieke besluiten met als doel kritische geluiden buiten gezichts- of gehoorafstand van de wereldleiders te houden. De NAVO zegt oorlog te voeren voor vrijheid en democratie, maar zelfs in hun thuislanden worden grondrechten met voeten getreden. Van der Zwan: ‘Voor ons is dit is een principiële kwestie. Een meerderheid van de Nederlanders is tegen de missie in Afghanistan. Dat geluid moet ook hoorbaar zijn bij de top. Wij zullen dan ook - met of zonder toestemming - ons demonstratierecht uitoefenen.’
De demonstranten verzamelen om 11:30 op Den Haag CS en zullen daarna in een demonstratieve optocht naar het Vredespaleis lopen, om daar een symbolisch protest tegen de bezetting van Afghanistan te houden. Hier is melding van gemaakt bij de gemeente.
dinsdag 24 maart 2009
Dinsdag 31 maart: protesteer bij Afghanistan-top – ‘Stop de Oorlog!’
De NAVO-oorlog in Afghanistan is uitgelopen op een militaire mislukking, een politiek fiasco en een menselijke tragedie. De geplande verhoging van het aantal troepen zal de regio verder destabiliseren. Daarom roept de Stop de NAVO Coalitie op voor een luidruchtig protest tijdens de Afghanistan-top van 31 maart in Den Haag: tegen de bezetting en voor het terugtrekken van de troepen.
Achter de mooie woorden over nieuwe strategieën en wederopbouw schuilt een diepe crisis. De NAVO-bondgenoten zijn verdeeld over zowel het doel van de missie als de plaatselijke situatie op de grond. ‘We gaan deze oorlog niet winnen’, zei de hoogste Britse commandant in Afghanistan Mark Carleton-Smith afgelopen oktober nog. Richard Holbrooke, Obama’s nieuwe gezant voor het gebied, zei afgelopen januari dat Afghanistan ‘moeilijker wordt dan Irak’.
Het falen van de NAVO in Afghanistan leidt tot de keuze tussen exit en escalatie, tussen het vertrekken en versterken van de troepen. Tijdens de Afghanistantop in Den Haag wordt een wanhopige poging gedaan om te escaleren. De Amerikaanse president Obama wil 17.000 extra troepen sturen en de NAVO-bondgenoten overhalen hun inzet te verhogen, met alle risico's van dien. De oorlog heeft zich al uitgebreid naar grensgebieden van Pakistan, een instabiele kernmacht. Vele duizenden Afghanen zijn in de oorlog gedood, honderdduizenden lijden honger en zijn op de vlucht geslagen. Er is de afgelopen jaren geen sprake geweest van wederopbouw, maar van maatschappelijke achteruitgang. Het sturen van meer troepen zal dit proces versterken. De enige weg vooruit begint dan ook bij het beëindigen van de bezetting en het terugtrekken van de troepen.
Dat is ook wat meer en meer mensen vinden, zowel in Afghanistan als in het Westen. Een onderzoek van ABC News van afgelopen februari concludeert dat de Afghaanse oppositie tegen de Amerikaanse bezetting snel groeit. Een kwart van de Afghanen steunt nu aanslagen op buitenlandse troepen, een verdubbeling ten opzichte van twee jaar geleden. In de NAVO-landen brokkelt de publieke steun voor de missie ook snel af. In januari 2002 vond maar 6 procent van de Amerikanen de missie in Afghanistan ‘een foute keuze’. Deze maand is dat opgelopen tot 42 procent, het hoogste cijfer tot nu toe. In Nederland geven de meest recente peilingen aan dat een meerderheid tegen de missie in Uruzgan is. Dit tegengeluid moet ook hoorbaar zijn als de wereldleiders op dinsdag 31 maart in Den Haag neerstrijken om hun plannen te smeden.
Daarom roept de Stop de NAVO Coalitie op om tijdens de top te protesteren. We verzamelen om 11:30 op Den Haag CS. De exacte lokatie van het protest wordt later in de week kenbaar gemaakt.
Achter de mooie woorden over nieuwe strategieën en wederopbouw schuilt een diepe crisis. De NAVO-bondgenoten zijn verdeeld over zowel het doel van de missie als de plaatselijke situatie op de grond. ‘We gaan deze oorlog niet winnen’, zei de hoogste Britse commandant in Afghanistan Mark Carleton-Smith afgelopen oktober nog. Richard Holbrooke, Obama’s nieuwe gezant voor het gebied, zei afgelopen januari dat Afghanistan ‘moeilijker wordt dan Irak’.
Het falen van de NAVO in Afghanistan leidt tot de keuze tussen exit en escalatie, tussen het vertrekken en versterken van de troepen. Tijdens de Afghanistantop in Den Haag wordt een wanhopige poging gedaan om te escaleren. De Amerikaanse president Obama wil 17.000 extra troepen sturen en de NAVO-bondgenoten overhalen hun inzet te verhogen, met alle risico's van dien. De oorlog heeft zich al uitgebreid naar grensgebieden van Pakistan, een instabiele kernmacht. Vele duizenden Afghanen zijn in de oorlog gedood, honderdduizenden lijden honger en zijn op de vlucht geslagen. Er is de afgelopen jaren geen sprake geweest van wederopbouw, maar van maatschappelijke achteruitgang. Het sturen van meer troepen zal dit proces versterken. De enige weg vooruit begint dan ook bij het beëindigen van de bezetting en het terugtrekken van de troepen.
Dat is ook wat meer en meer mensen vinden, zowel in Afghanistan als in het Westen. Een onderzoek van ABC News van afgelopen februari concludeert dat de Afghaanse oppositie tegen de Amerikaanse bezetting snel groeit. Een kwart van de Afghanen steunt nu aanslagen op buitenlandse troepen, een verdubbeling ten opzichte van twee jaar geleden. In de NAVO-landen brokkelt de publieke steun voor de missie ook snel af. In januari 2002 vond maar 6 procent van de Amerikanen de missie in Afghanistan ‘een foute keuze’. Deze maand is dat opgelopen tot 42 procent, het hoogste cijfer tot nu toe. In Nederland geven de meest recente peilingen aan dat een meerderheid tegen de missie in Uruzgan is. Dit tegengeluid moet ook hoorbaar zijn als de wereldleiders op dinsdag 31 maart in Den Haag neerstrijken om hun plannen te smeden.
Daarom roept de Stop de NAVO Coalitie op om tijdens de top te protesteren. We verzamelen om 11:30 op Den Haag CS. De exacte lokatie van het protest wordt later in de week kenbaar gemaakt.
vrijdag 13 maart 2009
Discussiebijeenkomsten over de NAVO, de War on Terror en een wereld in crisis
OBAMA'S OORLOG
Welke koers voor de War on Terror na Bush?
Begin april komt Obama naar Straatsburg om met zijn bondgenoten de 60ste verjaardag van de NAVO te vieren. Er worden duizenden betogers verwacht die hun protest zullen laten horen. In de aanloop willen we analyseren wat de koers is van de War on Terror onder de nieuwe president. Hanteert Obama in Irak en Afghanistan een andere lijn? Wat kunnen de Palestijnen van hem verwachten? Wat is de rol van de NAVO in zijn strategie? En wat is de impact van de economische crisis op de verhouding tussen de VS en andere grootmachten?
Kom langs en discussieer mee!
Woensdag 18 maart - Amsterdam
Aanvang: 19.30
Crea Theaterzaal / Turfdraagsterpad 17
Meer informatie: 06-41502091 (Karwan)
amsterdam@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Leiden
Aanvang: 20.00
Café 't keizertje / Kaiserstraat 2-4
Meer informatie: 06-41610174 (Lennart)
leiden@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Rotterdam
Aanvang: 19.30
Grandcafé Hoofdstuk II / Oostmolenwerf 14-24 (nabij Oostplein)
Meer informatie: 06-16355221 (Jeroen)
rotterdam@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Groningen
Bijeenkomst over de NAVO en de tegendemonstratie
Aanvang: 18.00
Kroeg van Klaas / Oosterweg 26
Meer informatie: 06-38549146 (Jelle)
groningen@internationalesocialisten.org
Donderdag 19 maart - Utrecht
Aanvang: 19.30
Voor locatie en informatie: 06-38483868 (Isa)
utrecht@internationalesocialisten.org
Welke koers voor de War on Terror na Bush?
Begin april komt Obama naar Straatsburg om met zijn bondgenoten de 60ste verjaardag van de NAVO te vieren. Er worden duizenden betogers verwacht die hun protest zullen laten horen. In de aanloop willen we analyseren wat de koers is van de War on Terror onder de nieuwe president. Hanteert Obama in Irak en Afghanistan een andere lijn? Wat kunnen de Palestijnen van hem verwachten? Wat is de rol van de NAVO in zijn strategie? En wat is de impact van de economische crisis op de verhouding tussen de VS en andere grootmachten?
Kom langs en discussieer mee!
Woensdag 18 maart - Amsterdam
Aanvang: 19.30
Crea Theaterzaal / Turfdraagsterpad 17
Meer informatie: 06-41502091 (Karwan)
amsterdam@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Leiden
Aanvang: 20.00
Café 't keizertje / Kaiserstraat 2-4
Meer informatie: 06-41610174 (Lennart)
leiden@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Rotterdam
Aanvang: 19.30
Grandcafé Hoofdstuk II / Oostmolenwerf 14-24 (nabij Oostplein)
Meer informatie: 06-16355221 (Jeroen)
rotterdam@internationalesocialisten.org
Woensdag 18 maart - Groningen
Bijeenkomst over de NAVO en de tegendemonstratie
Aanvang: 18.00
Kroeg van Klaas / Oosterweg 26
Meer informatie: 06-38549146 (Jelle)
groningen@internationalesocialisten.org
Donderdag 19 maart - Utrecht
Aanvang: 19.30
Voor locatie en informatie: 06-38483868 (Isa)
utrecht@internationalesocialisten.org
donderdag 12 maart 2009
Training voor acties
Op 8 maart werd in Straatsburg een openbare training gehouden voor de
latere acties bij de viering van het 60-jarig bestaan van de NAVO. Een
filmverslag van de training vindt u hier
latere acties bij de viering van het 60-jarig bestaan van de NAVO. Een
filmverslag van de training vindt u hier
Coalitie 'Stop de NAVO' neemt Afghanistanconferentie Den Haag mee in protestweek
PERSBERICHT
Utrecht, 12 maart 2009 -
Enkele dagen voor de NAVO-top in Straatsburg vergaderen de
NAVO-ministers van Buitenlandse Zaken met o.a. Ban ki Moon en
Karzai over de volledig vastgelopen NAVO-operatie in
Afghanistan. Reden voor de coalitie 'Stop de NAVO' om
voorafgaand aan de protesten in Straatsburg ook op 31 maart
in Den Haag te protesteren tegen deze NAVO-operatie en tegen
het feit dat de NAVO tal van internationale problemen
militariseert.
In het eerste weekend van april 2009 komen de leiders van
de NAVO in Straatsburg bijeen om het 60 jarig bestaan van de
NAVO te vieren. Een internationale coalitie, bestaande uit
meer dan 500 organisaties uit bijna 30 landen organiseert
in Straatsburg een grote demonstratie, een massale blokkade,
een conferentie (met sprekers als Noam Chomsky en Malalai
Joya) en een actiekamp tegen de NAVO en de oorlog. Er worden
tienduizenden mensen uit heel de wereld verwacht voor deze
activiteiten.
De Nederlandse coalitie 'Stop de Navo' (bestaande uit meer
dan 20 Nederlandse organisaties) is een onderdeel van de
internationale coalitie en regelt onder andere het busvervoer
vanuit Nederland. Er is veel enthousiasme voor de bus, vooral
onder studenten, een tweede bus is inmiddels al bijna gevuld.
Deze bussen zullen vrijdagochtend 3 april in alle vroegte uit
Nederland vertrekken. Op zondag 29 maart zal er in Amsterdam
een voorbereidingsbijeenkomst gehouden worden voor alle
deelnemers. Er zal voorlichting gegeven worden over de agenda
van de NAVO, de activiteiten in Straatsburg en er zal een
blokkade-training verzorgd worden. De afgelopen maanden zijn
in tal van plaatsen voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd.
De stuurgroep van de coalitie Stop de NAVO heeft direct na
het bekend worden dat de Afghanistanconferentie op 31 maart
a.s. in Den Haag gehouden zal worden besloten om tussen de
bovengenoemde voorbereidingsbijeenkomst en het daadwerkelijk
vertrek naar Straatsburg een protestactie te organiseren op
31 maart in Den Haag. Nadere informatie over deze actie
volgt zo spoedig mogelijk. De coalitie roept andere
organisaties, bijvoorbeeld de lidorganisaties van de coalitie
'Troepen Terug uit Afghanistan' op om zich bij deze actie aan
te sluiten.
vrijdag 27 februari 2009
Heeft de NAVO nog toekomst?
Enschede voor vrede en Debat aan de Markt organiseren op donderdag 26 maart 2009 van 19.30 - 21.30 in Prismare, Roomweg 167d, Enschede een discussieavond over dit thema.
Dit voorjaar bestaat de NAVO 60 jaar. Ze verkeert in een lastige situatie: volgens velen is de NAVO volstrekt vastgelopen in Afghanistan; moest ze machteloos toezien bij de Georgië-oorlog; terwijl de Europese Unie zich de afgelopen jaren tot een militaire concurrent heeft ontwikkeld en de relatie tussen de Verenigde Staten en de Europese lidstaten onder president Bush op een dieptepunt stond. Ondanks dit alles is de NAVO nog steeds veruit het sterkste militaire bondgenootschap ter wereld.
Regeringsleiders van de 25 NAVO-lidstaten komen op 3, 4 en 5 april bij elkaar in Straatsburg om zich over de toekomst van de NAVO te beraden. Een week eerder discussieëren wij in Enschede over de vraag of de wereld nog behoefte heeft aan de NAVO of dat deze beter mopgeheven kan worden.
onder leiding van Secil Arda, Debat aan de Markt,
met Kees Homan, Clingendael
en Kees Kalkman, VD AMOK
over de stellingen:
1. De NAVO kan maar beter opgeheven worden.
2. De NAVO is de meest geschikte politie-agent in de wereld.
3. De Georgië-oorlog heeft duidelijk gemaakt dat de oostgrens van de NAVO is bereikt.
4. De Europese NAVO-lidstaten moeten hun defensie-uitgaven verhogen.
vrijdag 20 februari 2009
Nee tegen de Navo - Nee tegen de oorlog
Vrijdag 3- zaterdag 4- zondag 5 april 2009, Straatsburg, Frankrijk
In het eerste weekend van april 2009 komen de leiders van de NAVO in
Straatsburg bijeen om het 60 jarig bestaan van de NAVO te vieren en hun
agenda van verdergaande militarisering, uitbreiding van de NAVO en
inperking van de burgerrechten te bespreken.
Op de Activisten Conferentie van 14 en 15 februari 2009 kwamen bijna 400
gedelegeerden van de internationale coalitie tegen de NAVO bijeen om de
activiteiten tegen de top in Straatsburg voor te bereiden.
De internationale coalitie, bestaande uit meer dan 500 organisaties uit
bijna 30 landen (de grootste vredescoalitie sinds de oorlog tegen Irak),
roept op en staat garant voor de volgende vijf activiteiten:
* De blokkade en demonstratie in Baden Baden, waar de leiders zullen
dineren, op donderdag 2 april.
* De vredesconferentie in Straatsburg op vrijdag 3 en zondag 5 april, met
als sprekers onder andere Noam Chomsky en Malalai Joya.
* De blokkade ‘Block Nato’ ‘s ochtends op zaterdag 4 april in Straatsburg,
bedoeld om massaal en effectief de top te blokkeren, net als in Rostock
tegen de G8 in 2007.
* De grote vredesdemonstratie op zaterdagmiddag 4 april, in Straatsburg.
* Het actiekamp voor alle activisten gedurende de dagen van protesten en
bijeenkomsten, vlak onder Straatsburg.
De Nederlandse coalitie ‘Stop de Navo’ (bestaande uit meer dan 20
Nederlandse organisaties) is een onderdeel van de internationale coalitie.
Wij roepen iedereen op deel te nemen aan de activiteiten tegen de NAVO.
Wij regelen busvervoer vanaf Nederland. Bussen zullen vrijdagochtend
vertrekken en zondagavond terugkomen, zodat we aan de conferentie, de
blokkade en de demonstratie deel kunnen nemen. De reis kost €50.
Meld je nu aan voor de bus op stopdenavo@hotmail.com
Wij zullen het weekend voor de NAVO top een voorbereidingsbijeenkomst
organiseren. Houd hiervoor onze website in de gaten.
Kijk voor achtergronden, aankondigingen van bijeenkomsten en informatie
op: http://stopdenavo.blogspot.com/
In het eerste weekend van april 2009 komen de leiders van de NAVO in
Straatsburg bijeen om het 60 jarig bestaan van de NAVO te vieren en hun
agenda van verdergaande militarisering, uitbreiding van de NAVO en
inperking van de burgerrechten te bespreken.
Op de Activisten Conferentie van 14 en 15 februari 2009 kwamen bijna 400
gedelegeerden van de internationale coalitie tegen de NAVO bijeen om de
activiteiten tegen de top in Straatsburg voor te bereiden.
De internationale coalitie, bestaande uit meer dan 500 organisaties uit
bijna 30 landen (de grootste vredescoalitie sinds de oorlog tegen Irak),
roept op en staat garant voor de volgende vijf activiteiten:
* De blokkade en demonstratie in Baden Baden, waar de leiders zullen
dineren, op donderdag 2 april.
* De vredesconferentie in Straatsburg op vrijdag 3 en zondag 5 april, met
als sprekers onder andere Noam Chomsky en Malalai Joya.
* De blokkade ‘Block Nato’ ‘s ochtends op zaterdag 4 april in Straatsburg,
bedoeld om massaal en effectief de top te blokkeren, net als in Rostock
tegen de G8 in 2007.
* De grote vredesdemonstratie op zaterdagmiddag 4 april, in Straatsburg.
* Het actiekamp voor alle activisten gedurende de dagen van protesten en
bijeenkomsten, vlak onder Straatsburg.
De Nederlandse coalitie ‘Stop de Navo’ (bestaande uit meer dan 20
Nederlandse organisaties) is een onderdeel van de internationale coalitie.
Wij roepen iedereen op deel te nemen aan de activiteiten tegen de NAVO.
Wij regelen busvervoer vanaf Nederland. Bussen zullen vrijdagochtend
vertrekken en zondagavond terugkomen, zodat we aan de conferentie, de
blokkade en de demonstratie deel kunnen nemen. De reis kost €50.
Meld je nu aan voor de bus op stopdenavo@hotmail.com
Wij zullen het weekend voor de NAVO top een voorbereidingsbijeenkomst
organiseren. Houd hiervoor onze website in de gaten.
Kijk voor achtergronden, aankondigingen van bijeenkomsten en informatie
op: http://stopdenavo.blogspot.com/
donderdag 12 februari 2009
Bloed zit aan hun handen
Stop de oorlogsmisdadigers in Tel Aviv, Washington en Den Haag
Er is geen ander kabinet in Europa dat met zoveel verve achter de moord in Gaza stond als het Nederlandse. Volgens Jelle Klaas kleeft er bloed aan de handen van Balkenende IV.
Terwijl wereldleiders hun commentaar op de Israëlische aanval beperkten tot verklaringen over de ‘disproportionaliteit’, leken dergelijke holle frasen de Nederlandse regering zelfs te kritisch. Premier Balkenende en minister Verhagen verklaarden ‘begrip’ te hebben voor de invasie. Terwijl het dodental onder Palestijnse burgers dagelijks met tientallen steeg lieten de Haagse neoconservatieven weten dat een veroordeling van Israël ‘geen zin’ had, ‘omdat beide partijen moeten worden aangesproken’.
De PvdA volgde praktisch geruisloos. Haar fractievoorzitter hamerde vooral op het ‘buitensporige geweld van beide kanten’. Pas toen Israël ook VN-medewerkers beschoot, besloot minister Koenders de Israëlische ambassadeur ‘aan te spreken’.
Al jarenlang steunt Nederland de apartheidsstaat Israël, ongeacht hoeveel Palestijnse kinderen van de honger, aan geneesbare ziekten of door Israëlische bommen mogen sterven. Ongeacht de systematische mensenrechtenschendingen door Israël stonden de diverse regeringen van Balkenende afgelopen jaren vooraan om het politiek en militair te steunen. De machthebbers in Tel Aviv zijn tenslotte zeer belangrijke bondgenoten in de war on terror en dát is de basis waarop Den Haag haar vrienden kiest.
De aanval op Irak werd immers óók gesteund – hoezeer ook die in strijd was met alle mensenrechtenverdragen en democratische beginselen. Een onderzoek naar de Nederlandse steun aan de Irak-oorlog wordt door Balkenende al jaren gedwarsboomd. Maar met nieuwe informatie over de fouten in de voorlichting lijkt er alsnog een onderzoek te komen.
In de tussentijd zit Nederland zeer diep in de NAVO-bezetting van Afghanistan, óók in het kader van de war on terror. Maar deze bezetting heeft sinds zij begon in 2001 voor de meeste Afghanen niet minder, maar slechts meer gevaar, armoede en onzekerheid gebracht – alle beloftes over ‘wederopbouw’ ten spijt. Behalve het feit dat al enkele honderden Afghaanse burgers door Nederlands optreden om het leven zijn gekomen, zijn er inmiddels ook 18 Nederlandse militairen gesneuveld. Onder zowel de Afghaanse als de Nederlandse bevolking is steun voor deze missie steeds impopulairder.
Deze ‘oorlog tegen terrorisme’ had de Taliban moeten vernietigen, maar nu het Afghaanse verzet groeiende is komen er zelfs vanuit de top van het Amerikaanse leger steeds meer geluiden op om toch maar met hen te gaan praten. Toch blijft Nederland onder Balkenende een voorvechter van het meespelen in het ‘hoogste geweldsspectrum’. Afgelopen maand werd duidelijk dat Verhagen niet van plan is na 2010 de troepen uit Afghanistan te halen. Dezelfde minister propageerde meer investeringen in wat hij ‘hard power’ noemde.
De Nederlandse secretaris-generaal van de NAVO, De Hoop Scheffer, gaf in januari aan meer inzet te verlangen voor de oorlog in Afghanistan, in lijn met de wensen van Washington. Maar als de NAVO en Obama aan de Nederlandse bevolking meer militairen en een extra verlenging vragen, zou slechts 27 procent daarvoor zijn.
De NAVO en Israël
De NAVO-chef bezocht op 11 januari ook Israël, op het hoogtepunt van de moordpartij in Gaza. Na een warm onthaal van premier Olmert en minister Livni prees hij de ‘verdieping van de praktische samenwerking en dialoog tussen de NAVO en Israël.’ Israël is volgens de NAVO een van de meest enthousiaste partners in de ‘Mediterranean Dialogue’, een praatclub over ‘veiligheid’ in het gebied.
Nu de NAVO zich opmaakt om begin april haar zestigjarig bestaan te vieren in Straatsburg, heeft de protestbeweging die zo massaal de straat op ging tegen de aanval op Gaza een belangrijke uitdaging voor zich. Naast het opvoeren van de druk om de Israëlische wurggreep om de keel van de Palestijnen te breken, ligt er de taak ook de andere oorlogshitsers te confronteren. In Straatsburg zal de expansionistische politiek van de NAVO zowel geprezen als besproken worden. Het is de bedoeling een militaire parade door de stad te organiseren om de macht van de NAVO te tonen. Zowel Afghanistan als de oorlog tussen Georgië en Rusland vorig jaar bewijst dat dit wapengekletter niet puur symbolisch is.
Wereldwijd zijn mensen ziek van de oorlogen die de war on terror heeft opgeleverd. Wereldwijd klinken stemmen van verzet. Velen zullen in Straatsburg samenkomen om de NAVO-top te omsingelen met demonstraties, blokkades en bijeenkomsten. Zorg dat ook jij daarbij bent.
Er is geen ander kabinet in Europa dat met zoveel verve achter de moord in Gaza stond als het Nederlandse. Volgens Jelle Klaas kleeft er bloed aan de handen van Balkenende IV.
Terwijl wereldleiders hun commentaar op de Israëlische aanval beperkten tot verklaringen over de ‘disproportionaliteit’, leken dergelijke holle frasen de Nederlandse regering zelfs te kritisch. Premier Balkenende en minister Verhagen verklaarden ‘begrip’ te hebben voor de invasie. Terwijl het dodental onder Palestijnse burgers dagelijks met tientallen steeg lieten de Haagse neoconservatieven weten dat een veroordeling van Israël ‘geen zin’ had, ‘omdat beide partijen moeten worden aangesproken’.
De PvdA volgde praktisch geruisloos. Haar fractievoorzitter hamerde vooral op het ‘buitensporige geweld van beide kanten’. Pas toen Israël ook VN-medewerkers beschoot, besloot minister Koenders de Israëlische ambassadeur ‘aan te spreken’.
Al jarenlang steunt Nederland de apartheidsstaat Israël, ongeacht hoeveel Palestijnse kinderen van de honger, aan geneesbare ziekten of door Israëlische bommen mogen sterven. Ongeacht de systematische mensenrechtenschendingen door Israël stonden de diverse regeringen van Balkenende afgelopen jaren vooraan om het politiek en militair te steunen. De machthebbers in Tel Aviv zijn tenslotte zeer belangrijke bondgenoten in de war on terror en dát is de basis waarop Den Haag haar vrienden kiest.
De aanval op Irak werd immers óók gesteund – hoezeer ook die in strijd was met alle mensenrechtenverdragen en democratische beginselen. Een onderzoek naar de Nederlandse steun aan de Irak-oorlog wordt door Balkenende al jaren gedwarsboomd. Maar met nieuwe informatie over de fouten in de voorlichting lijkt er alsnog een onderzoek te komen.
In de tussentijd zit Nederland zeer diep in de NAVO-bezetting van Afghanistan, óók in het kader van de war on terror. Maar deze bezetting heeft sinds zij begon in 2001 voor de meeste Afghanen niet minder, maar slechts meer gevaar, armoede en onzekerheid gebracht – alle beloftes over ‘wederopbouw’ ten spijt. Behalve het feit dat al enkele honderden Afghaanse burgers door Nederlands optreden om het leven zijn gekomen, zijn er inmiddels ook 18 Nederlandse militairen gesneuveld. Onder zowel de Afghaanse als de Nederlandse bevolking is steun voor deze missie steeds impopulairder.
Deze ‘oorlog tegen terrorisme’ had de Taliban moeten vernietigen, maar nu het Afghaanse verzet groeiende is komen er zelfs vanuit de top van het Amerikaanse leger steeds meer geluiden op om toch maar met hen te gaan praten. Toch blijft Nederland onder Balkenende een voorvechter van het meespelen in het ‘hoogste geweldsspectrum’. Afgelopen maand werd duidelijk dat Verhagen niet van plan is na 2010 de troepen uit Afghanistan te halen. Dezelfde minister propageerde meer investeringen in wat hij ‘hard power’ noemde.
De Nederlandse secretaris-generaal van de NAVO, De Hoop Scheffer, gaf in januari aan meer inzet te verlangen voor de oorlog in Afghanistan, in lijn met de wensen van Washington. Maar als de NAVO en Obama aan de Nederlandse bevolking meer militairen en een extra verlenging vragen, zou slechts 27 procent daarvoor zijn.
De NAVO en Israël
De NAVO-chef bezocht op 11 januari ook Israël, op het hoogtepunt van de moordpartij in Gaza. Na een warm onthaal van premier Olmert en minister Livni prees hij de ‘verdieping van de praktische samenwerking en dialoog tussen de NAVO en Israël.’ Israël is volgens de NAVO een van de meest enthousiaste partners in de ‘Mediterranean Dialogue’, een praatclub over ‘veiligheid’ in het gebied.
Nu de NAVO zich opmaakt om begin april haar zestigjarig bestaan te vieren in Straatsburg, heeft de protestbeweging die zo massaal de straat op ging tegen de aanval op Gaza een belangrijke uitdaging voor zich. Naast het opvoeren van de druk om de Israëlische wurggreep om de keel van de Palestijnen te breken, ligt er de taak ook de andere oorlogshitsers te confronteren. In Straatsburg zal de expansionistische politiek van de NAVO zowel geprezen als besproken worden. Het is de bedoeling een militaire parade door de stad te organiseren om de macht van de NAVO te tonen. Zowel Afghanistan als de oorlog tussen Georgië en Rusland vorig jaar bewijst dat dit wapengekletter niet puur symbolisch is.
Wereldwijd zijn mensen ziek van de oorlogen die de war on terror heeft opgeleverd. Wereldwijd klinken stemmen van verzet. Velen zullen in Straatsburg samenkomen om de NAVO-top te omsingelen met demonstraties, blokkades en bijeenkomsten. Zorg dat ook jij daarbij bent.
Heeft de NAVO een toekomst?
Een zestigste verjaardag van machtsstrijd en groeiende verdeeldheid
Begin april zal de NAVO haar zestigste verjaardag vieren in Straatsburg. In heel Europa wordt gemobiliseerd om de top te confronteren met massaal protest. Kees Kalkman van anti-militaristisch onderzoekscollectief VD AMOK werpt een blik op de geschiedenis en problemen van het bondgenootschap.
Tijdens de Koude Oorlog was de NAVO de militaire organisatie van de Europese slagorde onder heerschappij van de VS, met de bedoeling te voorkomen dat een rivaliserende grootmacht (Duitsland of de Sovjet-Unie) zich meester zou kunnen maken van het hele Europese continent.
De NAVO had daarnaast altijd een interne rol: stabilisatie van de Europese zuidflank, waar deels autoritaire dictaturen uit de periode voor de Tweede Wereldoorlog overleefden en het kapitalistische moderniseringsproces leidde tot sociale onrust. NAVO-plannen werden in Turkije en Griekenland gebruikt om staatsgrepen te plegen. In Portugal werd NAVO-materieel met Atlantische goedkeuring zelfs gebruikt om koloniale oorlogen te voeren, omdat men terecht bang was dat de Portugese dictatuur het niet zou redden als die oorlogen verloren werden. Verder heeft NAVO-infrastructuur – zoals vliegvelden en computercentra, vooral in Duitsland – altijd een belangrijke rol gespeeld bij de ondersteuning van Amerikaanse oorlogen in het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië (Vietnam).
Na de val van de Berlijnse Muur was de rol van de NAVO uitgehold. De oude Sovjetvijand was verdwenen, de stabiliserende rol in Zuid-Europa overgenomen door de Europese Unie met financiële middelen. Opheffing van de NAVO had voor de hand gelegen. Maar voor de Amerikanen is het militaire terrein het speelveld waar zij hun dominantie in het westerse kamp kunnen laten gelden. De NAVO blijft het instrument om te voorkomen dat de Europeanen hun eigen geopolitieke agenda volgen. Aan Europese kant speelden onzekerheid en verdeeldheid een rol.
Interventie in Joegoslavië
Twee projecten stonden garant voor het overleven van de NAVO in de jaren negentig. Ten eerste de uitbreiding naar het oosten, een vergelijkbare onderneming als de eerdere rol van de NAVO in Zuid-Europa. Het doel was die landen te stabiliseren en te binden in het Atlantische kamp. Het andere project was de militaire interventie in de Balkan (1995 Bosnië, 1999 Kosovo) om een einde te maken aan de burgeroorlog die ontstond nadat het Westen opgehouden was de Joegoslavische staat te ondersteunen. De Europese mogendheden durfden dit avontuur niet aan zonder de militaire macht van de VS. Voor de VS had de interventie het bijkomende voordeel dat ze in Kosovo een enorme militaire basis konden inrichten, gunstig gesitueerd voor operaties in de richting van het Midden-Oosten.
Na 2001 veranderde de situatie opnieuw ingrijpend. De VS sloegen in de oorlog tegen terrorisme een unilaterale, hegemonistische weg in. De NAVO werd, in de woorden van Peter van Ham (Instituut Clingendael) een soort saloon waar de sheriff zijn helpers verzamelt om de klopjacht op de schurken te organiseren. De ideeën gingen in de richting van een rolverdeling: coalitions of the willing om je in te vechten, en vervolgens een bezettingsmacht van de NAVO (eufemistisch ‘stabilisatiemacht’ geheten) om te consolideren. Maar in Irak liep het al mis. Frankrijk en Duitsland zagen om goede redenen helemaal niets in dit avontuur, de oorlog liep vast en de NAVO beperkte zich tot officiersopleidingen voor het Irakese leger.
Omsingeling van Rusland
Daarnaast ging de uitbreiding van de NAVO steeds verder. Met de ambitie om landen als Georgië en Oekraïne op te nemen ging het uitbreidingsproject onderdeel uitmaken van de omsingeling van Rusland, die sinds 2001 steeds verder zijn beslag kreeg. Dat Rusland – aangesterkt door hoge energieprijzen – zat te zinnen op een tegenzet, kon je zien aankomen. De zomeroorlog van Georgië in 2008 gaf Poetin en Medvedev de kans om de NAVO een bloedneus te bezorgen. De uitbreiding van de NAVO sloeg om in haar tegendeel en begon een destabiliserende rol te spelen. Verder diende Afghanistan zich aan. Op het eerste gezicht leek het een ideale situatie voor het spel van de verdeelde rollen. De VS hadden de Taliban uit het zadel gelicht, met mandaat van de VN was er een stabilisatiemacht (ISAF) ingericht en de NAVO kon die nu overnemen. Maar toen de NAVO eenmaal in Kabul zat ontwikkelde de situatie zich heel anders. De Taliban reorganiseerden zich over de Pakistaanse grens, de bevolking bleek wars van vreemde overheersing en het gewapend verzet nam razendsnel toe. Voordat ze het wist was de NAVO in een brute oorlog verwikkeld.
De verdeeldheid binnen de NAVO groeit nu opnieuw, een aantal NAVO-landen vecht tegen de bierkaai van de Taliban, andere (zoals Duitsland) beperken hun gevechtsinzet omdat ze vinden dat ze hiervoor niet zijn ingehuurd en geen basis hebben in de eigen bevolking. De uitkomst van de Afghaanse oorlog zal grote gevolgen hebben voor de NAVO. Als ze er niet in slaagt deze bevredigend af te wikkelen (een overwinning lijkt buiten bereik) is de toekomst onzeker.
Uit: De Socialist, februari 2009.
Begin april zal de NAVO haar zestigste verjaardag vieren in Straatsburg. In heel Europa wordt gemobiliseerd om de top te confronteren met massaal protest. Kees Kalkman van anti-militaristisch onderzoekscollectief VD AMOK werpt een blik op de geschiedenis en problemen van het bondgenootschap.
Tijdens de Koude Oorlog was de NAVO de militaire organisatie van de Europese slagorde onder heerschappij van de VS, met de bedoeling te voorkomen dat een rivaliserende grootmacht (Duitsland of de Sovjet-Unie) zich meester zou kunnen maken van het hele Europese continent.
De NAVO had daarnaast altijd een interne rol: stabilisatie van de Europese zuidflank, waar deels autoritaire dictaturen uit de periode voor de Tweede Wereldoorlog overleefden en het kapitalistische moderniseringsproces leidde tot sociale onrust. NAVO-plannen werden in Turkije en Griekenland gebruikt om staatsgrepen te plegen. In Portugal werd NAVO-materieel met Atlantische goedkeuring zelfs gebruikt om koloniale oorlogen te voeren, omdat men terecht bang was dat de Portugese dictatuur het niet zou redden als die oorlogen verloren werden. Verder heeft NAVO-infrastructuur – zoals vliegvelden en computercentra, vooral in Duitsland – altijd een belangrijke rol gespeeld bij de ondersteuning van Amerikaanse oorlogen in het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië (Vietnam).
Na de val van de Berlijnse Muur was de rol van de NAVO uitgehold. De oude Sovjetvijand was verdwenen, de stabiliserende rol in Zuid-Europa overgenomen door de Europese Unie met financiële middelen. Opheffing van de NAVO had voor de hand gelegen. Maar voor de Amerikanen is het militaire terrein het speelveld waar zij hun dominantie in het westerse kamp kunnen laten gelden. De NAVO blijft het instrument om te voorkomen dat de Europeanen hun eigen geopolitieke agenda volgen. Aan Europese kant speelden onzekerheid en verdeeldheid een rol.
Interventie in Joegoslavië
Twee projecten stonden garant voor het overleven van de NAVO in de jaren negentig. Ten eerste de uitbreiding naar het oosten, een vergelijkbare onderneming als de eerdere rol van de NAVO in Zuid-Europa. Het doel was die landen te stabiliseren en te binden in het Atlantische kamp. Het andere project was de militaire interventie in de Balkan (1995 Bosnië, 1999 Kosovo) om een einde te maken aan de burgeroorlog die ontstond nadat het Westen opgehouden was de Joegoslavische staat te ondersteunen. De Europese mogendheden durfden dit avontuur niet aan zonder de militaire macht van de VS. Voor de VS had de interventie het bijkomende voordeel dat ze in Kosovo een enorme militaire basis konden inrichten, gunstig gesitueerd voor operaties in de richting van het Midden-Oosten.
Na 2001 veranderde de situatie opnieuw ingrijpend. De VS sloegen in de oorlog tegen terrorisme een unilaterale, hegemonistische weg in. De NAVO werd, in de woorden van Peter van Ham (Instituut Clingendael) een soort saloon waar de sheriff zijn helpers verzamelt om de klopjacht op de schurken te organiseren. De ideeën gingen in de richting van een rolverdeling: coalitions of the willing om je in te vechten, en vervolgens een bezettingsmacht van de NAVO (eufemistisch ‘stabilisatiemacht’ geheten) om te consolideren. Maar in Irak liep het al mis. Frankrijk en Duitsland zagen om goede redenen helemaal niets in dit avontuur, de oorlog liep vast en de NAVO beperkte zich tot officiersopleidingen voor het Irakese leger.
Omsingeling van Rusland
Daarnaast ging de uitbreiding van de NAVO steeds verder. Met de ambitie om landen als Georgië en Oekraïne op te nemen ging het uitbreidingsproject onderdeel uitmaken van de omsingeling van Rusland, die sinds 2001 steeds verder zijn beslag kreeg. Dat Rusland – aangesterkt door hoge energieprijzen – zat te zinnen op een tegenzet, kon je zien aankomen. De zomeroorlog van Georgië in 2008 gaf Poetin en Medvedev de kans om de NAVO een bloedneus te bezorgen. De uitbreiding van de NAVO sloeg om in haar tegendeel en begon een destabiliserende rol te spelen. Verder diende Afghanistan zich aan. Op het eerste gezicht leek het een ideale situatie voor het spel van de verdeelde rollen. De VS hadden de Taliban uit het zadel gelicht, met mandaat van de VN was er een stabilisatiemacht (ISAF) ingericht en de NAVO kon die nu overnemen. Maar toen de NAVO eenmaal in Kabul zat ontwikkelde de situatie zich heel anders. De Taliban reorganiseerden zich over de Pakistaanse grens, de bevolking bleek wars van vreemde overheersing en het gewapend verzet nam razendsnel toe. Voordat ze het wist was de NAVO in een brute oorlog verwikkeld.
De verdeeldheid binnen de NAVO groeit nu opnieuw, een aantal NAVO-landen vecht tegen de bierkaai van de Taliban, andere (zoals Duitsland) beperken hun gevechtsinzet omdat ze vinden dat ze hiervoor niet zijn ingehuurd en geen basis hebben in de eigen bevolking. De uitkomst van de Afghaanse oorlog zal grote gevolgen hebben voor de NAVO. Als ze er niet in slaagt deze bevredigend af te wikkelen (een overwinning lijkt buiten bereik) is de toekomst onzeker.
Uit: De Socialist, februari 2009.
maandag 9 februari 2009
De NAVO, een illegitiem kind van de tweede wereldoorlog
De radeloosheid van de militairen, de wapenlobbyisten en veiligheidspolitiekers na het einde van het Oost-West conflict van 1989-91, was van verbazingwekkende korte duur. De uitverkoren vijand was er niet meer, bovendien had hij zich voor een deel zelf tot bondgenoot ongevormd. De NAVO moest opnieuw een profiel en een reden van bestaan uitdenken.
Een essay van Peter Strutynski, politieke wetenschapper aan de Universiteit van Kassel.
Uitpers, webzine voor internationale politiek
Lees het volledige essay
Uitpers
Een essay van Peter Strutynski, politieke wetenschapper aan de Universiteit van Kassel.
Uitpers, webzine voor internationale politiek
Lees het volledige essay
Uitpers
woensdag 14 januari 2009
Stop de NAVO poster
Download NU de
Stop de NAVO poster (0,7 mB, zip)
Stop de NAVO poster (1,2 mB JPEG) Klik met de rechter muisknop op de link en kies voor de optie 'Doel opslaan als' of 'Koppeling opslaan als'.
Stop de NAVO poster (0,7 mB, zip)
Stop de NAVO poster (1,2 mB JPEG) Klik met de rechter muisknop op de link en kies voor de optie 'Doel opslaan als' of 'Koppeling opslaan als'.
donderdag 8 januari 2009
Posters en Stop de Navo dossiers bestellen
De poster STOP DE NAVO kan worden besteld door een e-mail met een postadres te sturen naar stopdenavo@hotmail.com
Op hetzelfde e-mailadres kan ook het ONDERZOEKSDOSSIER van VD AMOK 'NAVO 60 jaar is wel genoeg!' worden aangevraagd. Dit dossier is ook al verschenen in Vredesmagazine 2009 nr. 1
Op hetzelfde e-mailadres kan ook het ONDERZOEKSDOSSIER van VD AMOK 'NAVO 60 jaar is wel genoeg!' worden aangevraagd. Dit dossier is ook al verschenen in Vredesmagazine 2009 nr. 1
Abonneren op:
Posts (Atom)
